Het werd uiteindelijk een mega open gesprek waar Shohreh vertelde over haar tijd in Iran ten tijde van een machtsgreep en de overgang van haar land in een dictatuur. Ze trekt hele duidelijke parallellen met de tijd waarin wij ons nu verkeren. De vele verschrikkelijke dingen die ze heeft meegemaakt hebben mij vaak aan het denken gezet.
Naast dat we lang spraken over haar tijd in een dictatuur spraken we ook over haar ziekteverleden. Zo is er bij Shohreh een aantal jaar geleden kanker geconstateerd en was echt herstel eigenlijk uitgesloten. Ze mocht blij zijn dat ze zo nu en dan de kracht had om op te staan van de bank. Met een periodieke levering van de apotheek met een bus vol met gif van de farma zou zij haar leven moeten doorbrengen. Totdat ze besloot zich te verdiepen in onder andere voeding. Ze heeft haar voedingspatroon omgegooid en is fitter dan ooit.
Ik ben zelf enorm geïnspireerd door haar verhaal en alles wat zij in haar tumultueuze leven heeft meegemaakt. Ik hoop dat haar verhaal velen mag inspireren.